"Mening bobom, buvim - mahallamiz fahri"
"2015- yil Keksalarni e'zozlash yili"
Qashqadaryo viloyati Kasbi tumani,11- Davlat ixtisoslashtirilgan umumta’lim maktabi 9-sinf o’quvchisi Ziyodullayeva Marjonaning “Mening bobom, buvim –mahallamiz faxri “ mavzusidagi insholar tanlovi uchun yozgan inshosi .
Mening bobom, buvim –mahallamiz faxri
Reja:
1.Mening ikki qanotim.
2.Buvijonim, mehri daryo bulog’im.
3.Bobojonim, uyimdagi chirog’im.
4.Bu muqaddas vatanda azizdir inson.
Men o’zimni parvozdagi qush misol tasavvur qilaman. Qush parvoz qilishi uchun unda qanot bo’lishi lozim. Menda esa o’sha qanotlar mavjud. Bu qanotlar bobojonim va buvijonimdir.Ular mening tayanchim, qanotim. Agar ular bo’lmasa men katta hayotga qadam qo’yolmayman. Chunki bobom va buvimning pand-nasihatlari bilan yanada balandroq parvoz qilaman.Ular hamisha bu murakkab hayotning achchiq-chuchugi-yu, past-balandi,oq-u qorasini farqlay olishim uchun ko’maklashishgan. Ba’zida koyishsa ham shirin so’zdek tuyuladi.Men uchun ularning har bir gaplari sehrli. Shu o’rinda bir she’r yodimga tushdi:
Bobo kimdir?
Uyingdagi chirog’ing!
Buvi kimdir?
Mehri daryo bulog’ing!
Ikkalasin duosini ololsang,
Bir umrga g’am ko’rmaydi qarog’ing!
Bobo kimdir?
Ko’zingdagi nuringdir.
Buvi kimdir?
Farishtangdir huringdir.
Har ikkisi dunyolardan kattaroq,
Olamlardan ulkan qalb qo’ringdir.
Buvi kimdir?
Seni katta qilguvchi.
Bobo kimdir?
Kelajaging bilguvchi.
Yo’llaringni yorituvchi hakamlar,
Xatolaring bilan qo’shib suyguvchi.
Mening ham mehridaryo buvijonim bor:
Buvijonim mehribon,
Boshimizga soyabon.
O’zi juda talabchan,
Bo’lsin doim sog’-omon.
Buvim yuzlarga kirsin,
Davr-u davronlar sursin.
Hassaga suyanmasin,
Bizga suyanib yursin.
Buvijonim juda xushmuomalali inson. U kishi har Farg’onaga borganlarida atlas va adraslar olib keladilar. Ular menga:”Sarishtali uy- farishtali uy”,- deydilar. Yana :”Qizalog’im, olloxning kalomi tilingdan tushmasin, uning ismi esa dilingda yozilsin”,- deb aytadilar. Buvijonim duoga qo’l ochsalar olam charog’on bo’ladi. Men dasturxon bo’yida duo o’qishni ulardan o’rganganman. Har tong boshimni ohista silab uyg’otadilar.Ular kulsalar gullar ham jilmayganday bo’ladi go’yo. Sochimni ham o’rib qo’yadilar. Men beg’uborgina buvijonimni juda yaxshi ko’raman.
Bobojonimga kelsak, ular tashqi ko’rinishdan qaraganda qattiqqo’l, jidiy va ishbilarmonlar. Lekin insonga tashqi ko’rinishga qarab baho berib bo’lmaydi-ku.Bobojonim qalbi toza, mehribonlar va barchaga yordam beradilar, yo’l topolmaganga yo’l ko’rsatadilar, bilmaganlarini o’rgatadilar. Hamisha bizga to’g’ri yo’lni ko’rsatganlar. Bobojonim:” Salom -xudoning qarzi”,- deya uqtiradilar. Ularning serhasham va juda chiroyli bog’lari bor. Kichkinaligimizda bog’dagi ko’chatlarning barini bobojonim bilan birgalikda ekib chiqqanmiz. Mehnat- mehnatning tagi rohat deb bejizga aytishmagan.Mana yoz ham kirib kelmoqda. Hademay mevalar ham yetilib qoladi. U yerda rang-barang gullar ko’p.
Bobojonim hech tinib-tinchimaydilar. U kishi aslida agronom bo’lganlar. Paxta ham yetishtirganlar. Shu sabab zararkunandalarga qarshi ish olib borganlar. Hozirda biz bobojonimning ishlarini qunt bilan davom ettirmoqdamiz. Menga ular bilan bog’da ekkan gullarimni parvarishlash yoqadi: Bobomning bog’i
Bobom yaratgan bog’da
Behi, uzum pishmoqda.
Daraxt shoxida qator
Olxo’ri, olma, anor.
Ulardan shirini yo’q
Anorki go’yoki cho’g’.
Biz uchun qilgandir mehnat,
Bobom baxtlidir behad:
-Bog’ sizga bersin kuchin
Mevalar bolin iching.
Bu bog’dan faqat biz emas, balki, barcha bahramand bo’ladi va bobomga ming raxmat aytishadi. Bobojonim sakson yoshdan oshganlar. Men hayron qolaman. Qanday qilib shu yoshda ishlash mumkin? Bobom esa: “ Bolajonim kishi jismoniy mehnat bilan hech narsa bo’lmaydi.Aksincha, sog’lom, teran fikrlaydigan bo’ladi. Bir joyda o’tiraversam bularga kim qaqraydi?”,- deydilar. Men qilaman desam:”Sen hali yoshsan, o’qigin, sen qancha yaxshi o’qisang, men ham sendan shuncha mamnun bo’laman”,- deydilar. Men bobojonimdan:”Bobo orzuyingiz nima?”,- deb so’radim. Ular menga:”Sizlarning baxt-u kamolingizni ko’rish”,- deya javob qaytardilar.
Albatta, har bir inson uchun o’z farzandining baxti muhim.
Biz shunday tinch va yorug’ zamonda yashayapmiz. Vaqt g’animatdir. Yaqin insonlarimiz: ota-onamiz,opa-singlimiz, aka-ukamiz, bobo-buvilarimizning qadrlariga yetishimiz, ularning ko’zlari ochiqligida xizmatlarini qilishimiz hamda e’zozlashimiz kerak. So’nggi pushaymon o’zingga dushman deyishadi. Shu sabab ularni tirikliklarida qadrlariga yetaylik, hollaridan xabar olaylik.
Mustaqilligimizdan so’ng, Hajga borish imkoniyati berildi. Keyin bobojonim bilan buvijonim 1998-yil birinchilardan bo’lib muborak Haj safariga borib kelishdi.Ularni odamlar “Hoji bobo va Hoji momo”,- deb ataydigan bo’lishdi. Agar qishlog’imizda birorta maslahatli ish chiqib qolsa, bobojonim hamda buvijonimdan yordam so’rashadi, hamisha uylarining to’ridan joy berishadi.
Bu vatanda har bir inson aziz va mukarramdir. Shuningdek, yurtboshimiz Islom Abdug’aniyevich Karimovning tashabbuslari bilan 2015-yilni “Keksalarni e’zozlash yili”,- deb e’lon qilindi. Yilning bunday nomlanishi keksalarimizga bo’lgan yuksak ehtiromning yana bir yorqin ifodasi bo’ldi. Qariyalarimizga keng ko’lamdagi shart-sharoitlar yaratildi. Jumladan, yurtimizning barcha joylarida ularga g’amxo’rlik qilishyapti, hollaridan xabar olib, yolg’iz qolgan qariyalarga yordam berishyapti. Kuni kecha biz ham maktabimiz o’quvchilari hamda ustozlarimiz bilan birga qishlog’imizdagi yolg’iz qolgan qariyalarning uylariga borib, ularning ishlariga ko’maklashdik. Ular davlatimiz tomonidan bepul ko’rikdan o’tishyapti va turli xil sovg’alar bilan taqdirlanishmoqda. Keksalarimizning qo’llari duoda, hamdu-sanolar aytishadi. Olloxga ming shukurlar bo’lsinkim, biz mana shunday ozod, obod, hur,tinch, mustaqil yurt farzandimiz, erkin, farovon hayotda, ota-onamiz, bobo-buvilarimiz bag’rida davr-u davronlar surib, g’amsiz umr kechiryapmiz. O’zbekistonday chaman yana qayda bor? Shuni aytishim joizki, men vatanim madhini misli ko’rilmagan she’rlarimda kuylayman. Men bularni iftixor bilan baralla aytaman. Bu muqaddas vatanda azizdir inson. Keksalarimizni asrab avaylaylik.
Kasbi tumani 11-D.I.U maktabi 9-sinf
o’quvchisi Ziyodullayeva Marjona.
Tel: +998915614949.
Mening bobom, buvim –mahallamiz faxri
Reja:
1.Mening ikki qanotim.
2.Buvijonim, mehri daryo bulog’im.
3.Bobojonim, uyimdagi chirog’im.
4.Bu muqaddas vatanda azizdir inson.
Men o’zimni parvozdagi qush misol tasavvur qilaman. Qush parvoz qilishi uchun unda qanot bo’lishi lozim. Menda esa o’sha qanotlar mavjud. Bu qanotlar bobojonim va buvijonimdir.Ular mening tayanchim, qanotim. Agar ular bo’lmasa men katta hayotga qadam qo’yolmayman. Chunki bobom va buvimning pand-nasihatlari bilan yanada balandroq parvoz qilaman.Ular hamisha bu murakkab hayotning achchiq-chuchugi-yu, past-balandi,oq-u qorasini farqlay olishim uchun ko’maklashishgan. Ba’zida koyishsa ham shirin so’zdek tuyuladi.Men uchun ularning har bir gaplari sehrli. Shu o’rinda bir she’r yodimga tushdi:
Bobo kimdir?
Uyingdagi chirog’ing!
Buvi kimdir?
Mehri daryo bulog’ing!
Ikkalasin duosini ololsang,
Bir umrga g’am ko’rmaydi qarog’ing!
Bobo kimdir?
Ko’zingdagi nuringdir.
Buvi kimdir?
Farishtangdir huringdir.
Har ikkisi dunyolardan kattaroq,
Olamlardan ulkan qalb qo’ringdir.
Buvi kimdir?
Seni katta qilguvchi.
Bobo kimdir?
Kelajaging bilguvchi.
Yo’llaringni yorituvchi hakamlar,
Xatolaring bilan qo’shib suyguvchi.
Mening ham mehridaryo buvijonim bor:
Buvijonim mehribon,
Boshimizga soyabon.
O’zi juda talabchan,
Bo’lsin doim sog’-omon.
Buvim yuzlarga kirsin,
Davr-u davronlar sursin.
Hassaga suyanmasin,
Bizga suyanib yursin.
Buvijonim juda xushmuomalali inson. U kishi har Farg’onaga borganlarida atlas va adraslar olib keladilar. Ular menga:”Sarishtali uy- farishtali uy”,- deydilar. Yana :”Qizalog’im, olloxning kalomi tilingdan tushmasin, uning ismi esa dilingda yozilsin”,- deb aytadilar. Buvijonim duoga qo’l ochsalar olam charog’on bo’ladi. Men dasturxon bo’yida duo o’qishni ulardan o’rganganman. Har tong boshimni ohista silab uyg’otadilar.Ular kulsalar gullar ham jilmayganday bo’ladi go’yo. Sochimni ham o’rib qo’yadilar. Men beg’uborgina buvijonimni juda yaxshi ko’raman.
Bobojonimga kelsak, ular tashqi ko’rinishdan qaraganda qattiqqo’l, jidiy va ishbilarmonlar. Lekin insonga tashqi ko’rinishga qarab baho berib bo’lmaydi-ku.Bobojonim qalbi toza, mehribonlar va barchaga yordam beradilar, yo’l topolmaganga yo’l ko’rsatadilar, bilmaganlarini o’rgatadilar. Hamisha bizga to’g’ri yo’lni ko’rsatganlar. Bobojonim:” Salom -xudoning qarzi”,- deya uqtiradilar. Ularning serhasham va juda chiroyli bog’lari bor. Kichkinaligimizda bog’dagi ko’chatlarning barini bobojonim bilan birgalikda ekib chiqqanmiz. Mehnat- mehnatning tagi rohat deb bejizga aytishmagan.Mana yoz ham kirib kelmoqda. Hademay mevalar ham yetilib qoladi. U yerda rang-barang gullar ko’p.
Bobojonim hech tinib-tinchimaydilar. U kishi aslida agronom bo’lganlar. Paxta ham yetishtirganlar. Shu sabab zararkunandalarga qarshi ish olib borganlar. Hozirda biz bobojonimning ishlarini qunt bilan davom ettirmoqdamiz. Menga ular bilan bog’da ekkan gullarimni parvarishlash yoqadi: Bobomning bog’i
Bobom yaratgan bog’da
Behi, uzum pishmoqda.
Daraxt shoxida qator
Olxo’ri, olma, anor.
Ulardan shirini yo’q
Anorki go’yoki cho’g’.
Biz uchun qilgandir mehnat,
Bobom baxtlidir behad:
-Bog’ sizga bersin kuchin
Mevalar bolin iching.
Bu bog’dan faqat biz emas, balki, barcha bahramand bo’ladi va bobomga ming raxmat aytishadi. Bobojonim sakson yoshdan oshganlar. Men hayron qolaman. Qanday qilib shu yoshda ishlash mumkin? Bobom esa: “ Bolajonim kishi jismoniy mehnat bilan hech narsa bo’lmaydi.Aksincha, sog’lom, teran fikrlaydigan bo’ladi. Bir joyda o’tiraversam bularga kim qaqraydi?”,- deydilar. Men qilaman desam:”Sen hali yoshsan, o’qigin, sen qancha yaxshi o’qisang, men ham sendan shuncha mamnun bo’laman”,- deydilar. Men bobojonimdan:”Bobo orzuyingiz nima?”,- deb so’radim. Ular menga:”Sizlarning baxt-u kamolingizni ko’rish”,- deya javob qaytardilar.
Albatta, har bir inson uchun o’z farzandining baxti muhim.
Biz shunday tinch va yorug’ zamonda yashayapmiz. Vaqt g’animatdir. Yaqin insonlarimiz: ota-onamiz,opa-singlimiz, aka-ukamiz, bobo-buvilarimizning qadrlariga yetishimiz, ularning ko’zlari ochiqligida xizmatlarini qilishimiz hamda e’zozlashimiz kerak. So’nggi pushaymon o’zingga dushman deyishadi. Shu sabab ularni tirikliklarida qadrlariga yetaylik, hollaridan xabar olaylik.
Mustaqilligimizdan so’ng, Hajga borish imkoniyati berildi. Keyin bobojonim bilan buvijonim 1998-yil birinchilardan bo’lib muborak Haj safariga borib kelishdi.Ularni odamlar “Hoji bobo va Hoji momo”,- deb ataydigan bo’lishdi. Agar qishlog’imizda birorta maslahatli ish chiqib qolsa, bobojonim hamda buvijonimdan yordam so’rashadi, hamisha uylarining to’ridan joy berishadi.
Bu vatanda har bir inson aziz va mukarramdir. Shuningdek, yurtboshimiz Islom Abdug’aniyevich Karimovning tashabbuslari bilan 2015-yilni “Keksalarni e’zozlash yili”,- deb e’lon qilindi. Yilning bunday nomlanishi keksalarimizga bo’lgan yuksak ehtiromning yana bir yorqin ifodasi bo’ldi. Qariyalarimizga keng ko’lamdagi shart-sharoitlar yaratildi. Jumladan, yurtimizning barcha joylarida ularga g’amxo’rlik qilishyapti, hollaridan xabar olib, yolg’iz qolgan qariyalarga yordam berishyapti. Kuni kecha biz ham maktabimiz o’quvchilari hamda ustozlarimiz bilan birga qishlog’imizdagi yolg’iz qolgan qariyalarning uylariga borib, ularning ishlariga ko’maklashdik. Ular davlatimiz tomonidan bepul ko’rikdan o’tishyapti va turli xil sovg’alar bilan taqdirlanishmoqda. Keksalarimizning qo’llari duoda, hamdu-sanolar aytishadi. Olloxga ming shukurlar bo’lsinkim, biz mana shunday ozod, obod, hur,tinch, mustaqil yurt farzandimiz, erkin, farovon hayotda, ota-onamiz, bobo-buvilarimiz bag’rida davr-u davronlar surib, g’amsiz umr kechiryapmiz. O’zbekistonday chaman yana qayda bor? Shuni aytishim joizki, men vatanim madhini misli ko’rilmagan she’rlarimda kuylayman. Men bularni iftixor bilan baralla aytaman. Bu muqaddas vatanda azizdir inson. Keksalarimizni asrab avaylaylik.
Kasbi tumani 11-D.I.U maktabi 9-sinf
o’quvchisi Ziyodullayeva Marjona.
Tel: +998915614949.